Πάρε πέντε (*) Σκέψεις

Όλα τα ξέρουν. Όλοι. Τις πέντε καλύτερες τροφές, τους πέντε χειρότερους ανθρώπους,  τους πέντε καλύτερους ταξιδιωτικούς προορισμούς, τα πέντε λάθη στη δουλειά, τα πέντε πράγματα που μετανιώνει ο άνθρωπος πριν τον θάνατο. Όλοι συνταγές ευτυχίας κι όλοι γνώστες της ψυχολογίας, της ανθρώπινης αβύσσου, της διατροφής, της μόδας, των σχέσεων. Μου φαίνεται αστείο πως οι άνθρωποι προσπαθούν να αλλάξουν τις ζώες τους και τάχα τον κόσμο. Μου φαίνεται αστείο και λυπηρό ταυτόχρονα. Θα έπρεπε ίσως να βγει κάποιος και να κατανομάζει κάθε μέρα τα όσα γίνονται έξω απ’ την αυλή του σπιτιού τους. Πέντε λόγοι που άνθρωποι πεθαίνουν στην υφήλιο  εξαιτίας της δικής μας ενασχόλησης με πέντε tips για τις ρυτίδες του προσώπου. Πέντε λόγοι για τα  εγκλήματα πολέμου, πέντε λόγοι για την ατιμωρησία και την αδικία,  πέντε λόγοι για αναίτιους θάνατους,  πέντε λόγοι για την αναζωπύρωση του ρατσισμού, πέντε δάχτυλα που ποτέ δε θα κρατήσουν ουσιαστικά το χέρι του άλλου. Αλλά κι αυτό θα το έβρισκα γελοίο. Για άλλη μια φορά η  ανθρώπινη φύση θα ήταν τόσο ερμηνεύσιμη και μετρήσιμη, βορά των likes και της προβολής. Καμία διέξοδος. Όχι πέντε, ούτε καν μία. Ζήσε την αντίφασή σου, δυτικέ άνθρωπε (ο συγγράφων του παρόντος δεν εξαιρείται). Ζήσ’ την, γιατί εξάλλου είναι η ευχή κι η κατάρα σου. Α, και πάρε πέντε, να μη στα χρωστάω.